Technologia wykonania, czyli dielektryk. Różne tworzywa sztuczne, które mają swoje właściwości termiczne, mechaniczne , elektryczne. A więc MKT - poliester, MKP - polipropylen, KS - polistyren, teflon, i inne. Ceramiki są nieliniowe i silenie zależne od temperatyury, choć tanie w produkcji. Mika daje stabilność. Ceramiki mają straty - źle przenoszą impulsy - zniekształcają, nadają się gł. do odsprzęgania sygnałów sinusoidalnych tylko.
Do tego dochodzą elektrody, tańsze- napylane, MKP, MKT, MKS, droższe - z folii AL i in, Sn, typy kond. KP, KS, KSE.
Elektrolity to osobna sprawa, bo poza papierem i folią aluminiową jest elektrolit o jakimś składzie chemicznym i inne warstwy, grafityzowany polietylen itp.
Ceramiki to najtańsze badziewie, poza tym te z materiałów o wysokiej stałej dielektrycznej są silnie nielinowe, za to małe, a więc dobry kondensator ma swoją objętośc (olejowe, styrofleksy, KP, MKP, papierowe, teflonowe). Tam dielektryk ma małą wartość przenikalności dielektrycznej (teflon - najmniejszą z tworzyw) dlatego kondensatory są duże gromadzą mały ładunek na jednostkę objętości.
