Krystaliczna budowa jest cechą przewodników. Im mniej defektów, czyli im bardziej sieć krystaliczna jest zbliżona do idealnej struktury kryształu, tym lepiej. W przypadku półprzewodników jest odwrotnie. Uzyskanie amofrcznych przewodników jest niemożliwe. Wymagałoby to zmiany struktury w jakąś nieuporządkowaną formę, co dla metali jest raczej wykluczone. Musiałaby to być np. bardzo wysoka dypsersja.
Ale ogólnie bezpostaciowe mogą być np. niemetale. Większość matali ma strukturę krystaliczną, zdaje się tylko ze srebra można uzyskiwać makroskopowe kryształy. Ale to bez znaczenia, bo przewodzą prąd nie dlatego, ze są monokryształami, tylko dzięki istnieniu pasma przewodnictwa.
Amorficzny jest np krzem, węgiel, antymon, arsen, fosfor, siarka i niektóre zw. chemiczne np As2O3, szkła, polimery.