Widzę, ze krążą tu różne „ciekawe teorie” - może troszkę pomogę, pewnie komuś się to kiedyś przyda.
Ling do tekstu, który dla Was "skrobnąłem" (a który widoczny jest poniżej) w formacie pdf -
http://www.wrzucaj.com/191868G d y s ł u c h a w k i o d m a w i a j ą p o s ł u s z e ń s t w a
czego nikomu nie życzę.
___________________________________________________________________________
Niestety, każdy użytkownik, nabywca sprzętu RTV spotyka się czasem z wadami sprzętu. Co może wtedy zrobić i jakie ma uprawnienia?
Do czynienia mamy z 3 RÓŻNYMI pojęciami:
gwarancja,
rękojmia,
niezgodność towaru z umową.
Co więcej stosowanie ich jest różne w zależności czy jest się konsumentem czy też nabywa się towar jako przedsiębiorca (potocznie „na firmę”) - szczególne uprawnienia przysługują jedynie konsumentom.
I. Gwarancja - dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, wystawca dokumentu (odpowiedzialność GWARANTA) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji. Jeżeli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, termin wynosi jeden rok licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana (art. 577 Kodeksu cywilnego).
II. Rękojmia – odpowiedzialność SPRZEDAWCY, sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy, jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego, albo jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne).
Uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne wygasają po upływie roku od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana (Art. 568 § 1 kodeksu cywilnego)
Najważniejsze zastrzeżenie do tych 2 terminów - Kupujący może wykonywać uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, niezależnie od uprawnień wynikających z gwarancji.
Zatem, NIE jest prawdą, że najpierw biegnie rok gwarancja (od producenta, dystrybutora etc) a później rękojmia (sprzedawca) kolejny rok. Terminy te biegną razem, niezależnie a od kupującego zależy kogo chce „ścigać” by towar „naprawił”. Nie jest tak, że rok + rok daje kupującemu dwa lata „zabezpieczenia”, te roczne okresy biegną jednocześnie. Przykładowo Piotr może ścigać jednocześnie gwaranta oraz sprzedawcę.
III. Niezgodność towaru z umową – kluczowa sprawa dla konsumenta!
Przytoczę tu w całości, bardzo ważny art. 8 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z dnia 5 września 2002 r.), który stanowi, iż:
„1. Jeżeli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umową, kupujący może żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmierności kosztów uwzględnia się wartość towaru zgodnego z umową oraz rodzaj i stopień stwierdzonej niezgodności, a także bierze się pod uwagę niedogodności, na jakie naraziłby kupującego inny sposób zaspokojenia.
2. Nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu ust. 1 oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów demontażu, dostarczenia, robocizny, materiałów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia.
3. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione.
4. Jeżeli kupujący, z przyczyn określonych w ust. 1, nie może żądać naprawy ani wymiany albo jeżeli sprzedawca nie zdoła uczynić zadość takiemu żądaniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana narażałaby kupującego na znaczne niedogodności, ma on prawo domagać się stosownego obniżenia ceny albo odstąpić od umowy; od umowy nie może odstąpić, gdy niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jest nieistotna. Przy określaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzględnia się rodzaj towaru i cel jego nabycia.”
Stroną odpowiedzialną za ww. niezgodość z umową jest SPRZEDAWCA i zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.
Roszczenia kupującego o których pisałem powyżej, przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową; przedawnienie nie może się skończyć przed upływem dwóch lat. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy.
Należy pamiętać iż:
zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową przerywa bieg przedawnienia,
przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy.
Powyższych uprawnień dla konsumentów nie można wyłączyć ani ograniczyć w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. W szczególności nie można tego dokonać przez oświadczenie kupującego, że wie o wszelkich niezgodnościach towaru z umową, lub przez wybór prawa obcego (zatem sprzedawcy nie mogą twierdzić, że Grado to firma z USA a tam prawo stanowi „roczne uprawnienia”).
Upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego (czyli sytuacja sprzedawca oszust – sprzedaje np. naprawione już raz słuchawki i nas o tym nie informuje).
Na marginesie: istnieje jeszcze tzw. gwarancja sprzedawcy wynikająca z art. 13. ww ustawy, jednak tu sprzedawca ma dowolność, może a nie musi jej udzielać.
Specjalnie dla user\'ów audiohobby.pl
Przygotował user: asmagus
