W kilku różnych testach z lat 90-tych (amerykańskich, rosyjskich), w których dokonywano pomiarów parametrów taśm, okazało się, że różne taśmy firmy Fuji, ale wszystkie o budowie dwuwarstwowej, miały bardzo nierównomierną, nieprostoliniową charakterystykę częstotliwościową, ze skokami i spadkami. Prawdopodobnie jest to właśnie skutkiem zastosowania dwóch warstw magnetycznych o różnych właściwościach. W przypadku kalibracji magnetofonu do takiej taśmy chyba sporo zależy od tego, jaka częstotliwość sygnału testowego jest stosowana do ustawienia prądu podkładu - bywa to 8, 10, 12,5 albo nawet 14 i więcej kHz. Jeśli dana częstotliwość zastosowana w konkretnym magnetofonie trafia akurat w "dołek" albo "górkę" czułości taśmy, zafałszuje to - i to zauważalnie - ustawienie prądu podkładu. Dlatego też niektóre układy autokalibracji ustawiają prąd podkładu dopiero po ustawieniu korekcji (EQ), i to oddzielnie dla częstotliwości średnich i dla wysokich. Dopiero po skompensowaniu nierównomiernej charakterystyki częstotliwości powinno się dokładnie regulować prąd podkładu. Albo odwrotnie - najpierw z grubsza ustawić prąd podkładu, a potem niwelować spadki i skoki charakterystyki regulacją korekcji (EQ). W każdym razie - nierównomierna charakterystyka częstotliwościowa taśmy jest jej poważną wadą i potrafi zakłócić działanie układów kalibracji.
