Grundig CT-905

[Jan61]

Przymierzam się do wymiany elektrolitów w tym magnetofonie i kusi mnie żeby zastosować większe pojemności w sekcji zasilania. Wydaje mi się że 3300uF i 470uF to trochę skromnie jak na dość zaawansowany deck z manualną kalibracją taśmy. Jaka jest Wasza opinia w tej sprawie? W przypadku CD często zwiększałem pojemności w filtracji i efekty były bardzo zadowalające. W deckach jeszcze tego nie przerabiałem bo w moich Kenach i Pionkach na pojemnościach nie oszczędzali :)

[AUDIOTONE]

Wzmacniacze owszem ma to sens, ale zasilacze w kaseciakach? No może w gałęziach gdzie faktycznie producent trochę pożałował pojemności. Ale to trzeba by dokładnie przeanalizować. Może by to nie było takie złe ;)

[Hammer]

A powiedz mi jakie to zyski są przy zwiększonej pojemności?  bo ja rozumiem dać 2 x większe jeśli będzie miało np zwiększony pobór prądu przez zastosowanie jakiś dodatkowych stopni.

[chorazy3]

Możesz w zasilaczu dać TROCHĘ więcej np. zamiast 3300uF to 4700uF. I podobnie dopuszczalne napięcie zwiększyć np. z 16V do 25V. Nowsze zwykle są mniejszych rozmiarów więc zmieszczą się. Będzie lepsza filtracja i bezpieczniej.
Choć pewnie już sama wymiana na nowe to dobry pomysł, stare mogą już nie trzymać pojemności.

[artekk]

Idea słuszna, ale.... nawet nie wiemy jak wygląda ten magnetofon :)

[artekk]

Skoro słowo się rzekło.... 
Miałem dwie sztuki CT-905. Bardzo dobrze brzmiący magnetofon, trochę obok głównego nurtu japończyków, dzięki temu mniej znany i cenowo bardziej przystępny.
Przydałby się generator do kalibracji i podświetlenie kasety w kieszeni. Wskaźnik jest żywy i dynamiczny, ale niezbyt rozdzielczy.
Magnetofon kosztował w Niemczech 1000DM, porównując do np. Akai GX-75 w tej samej cenie, nie oferował zbyt wiele.
Na szczęście bronił się brzmieniem i wyglądem, bo wg mnie jest śliczny.

Przy okazji pragnę sprostować krążące w sieci plotki jakoby w projekcie Grundiga CT-905 maczały palce firmy japońskie, np. JVC. Faktycznie niektóre z urządzeń z serii Fine Arts były skoligacone z urządzeniami firm Philips, Marantz, JVC, Dual, Transrotor, Restek, Arcus etc. Ale magnetofony CT-905 i CCT-903 były autorskimi projektami Grundiga.

Poniżej kilka starszych fotek z prac nad Grundigiem. Magnetofon nie stwarzał większych problemów. Poza trzeszczącymi potencjometrami w zasadzie był sprawny technicznie. Kalibracja elektroniki jest stosunkowo łatwa. Dostęp do poszczególnych modułów decka także. Podsumowując pod względem serwisowania CT-905 należy do tych bardziej wdzięcznych maszyn.

[artekk]

cd

[artekk]

Mechanika to znany np. z Technicsa RS-B905, czy . Marantza SD-60 dwuwałkowy ALPS. Wg mnie bardzo dobry mechanizm, względnie bezproblemowy. Przełączanie funkcji nie jest może jakieś bezszelestne. Trochę klika, jak to mechanizmy z elektromagnesami. Za to dostajemy odlewany mostek z głowicami, może trochę dzięki temu mechanizm stabilnie utrzymuje azymut. Osiągi w zakresie W&F są także przyzwoite (patrz video).

[artekk]

cd.

[chorazy3]

Teraz przynajmniej, dzięki Arturowi, wiemy jak wygląda. Bardzo estetyczna płyta główna jak dla mnie.
Co do zasilania, to chyba można te Rubycony jednak zostawić. Nie wiedziałem, że takie dobre kondy Grundig dawał.

[AUDIOTONE]

Teraz przynajmniej, dzięki Arturowi, wiemy jak wygląda. Bardzo estetyczna płyta główna jak dla mnie.
Co do zasilania, to chyba można te Rubycony jednak zostawić. Nie wiedziałem, że takie dobre kondy Grundig dawał.

Dokładnie kondy zacne ;)

Arturo, BARDZO dziękuję za rozbieraną sesję "Gruźlika".

[Jan61]

Bardzo dziękuje za zainteresowanie, szczególnie Arturo za super prezentację decka.  Magnetofon ten wg mnie to najlepszy projekt inżynierów Grundiga pod względem jakości odtwarzanego dźwięku oraz zapisu i faktycznie wierzyłem że jest to zasługa speców z Marantza. Wygodna i precyzyjna kalibracja taśmy sprawia, że ostatnio właściwie tylko na nim nagrywam.
Niestety ostatni flagowiec Grundiga mocno pocięli księgowi: obok wspomnianego braku generatorów i podświetlenia kasety mamy tu malutkie trafo, taśmy wlutowane bezpośrednio w płytę, a przewody to nie plecionka ale solidny drut: taśma jest sztywna i ciężka więc przy chwili nieuwagi podczas serwisu mechaniki mamy urwane pady na płycie logiki. A ścieżki wrażliwe na temperaturę i łatwo się odklejają, w ogóle laminat ustępuje jakością np temu w Kenwoodzie.
Wracając do elektrolitów, nie mam merytorycznych przesłanek do kwestionowania oryginalnego projektu, jedynie to ogólne wrażenie stosowania maksymalnych oszczędności sugeruje że może te wartości to tak "na styk". Ten 3300uF po godzinie grania dosyć ciepły, a regulator napięcia wprost parzy ( chyba nie przypadkiem przykręcili go bezpośrednio do obudowy zamiast radiatora :)
U konkurencji gdzie jest ten sam napęd Alpsa (DRM-710 i RS-B905) filtracja w zasilaniu jest bardziej rozbudowana. Może jednak zaryzykuję jak sugeruje Paweł, zwłaszcza że mam oryginalne jeszcze ze starych zapasów znakomite Elny 4700 i 1000 uF.

[chorazy3]

Parzy nie z powodu za niskiej pojemności kondensatora filtrującego tylko że względu na offset. Z 23V na 15V musi zejść, więc idzie w ciepło.

[AUDIOTONE]

Zasilaczem to się nie popisali....

[Jan61]

Tak, Wojtku. Zasilanie w tym decku skrojone jak dla budżetowej dwugłowicówki. Choć muszę przyznać, ze jakoś daje radę po tylu latach. Ach, gdyby ten deck powstał kilka lat wcześniej...