Tranzystory mocy stosowane przez firmę Musical Fidelity we wzmacniaczach z serii A oraz innych produkowanych we wczesnych latach 90.
Model A1 miał standardowo montowane 2N3055/MJ2955 (ewentualnie BDX18) i rezystory 0,47 ohm.
Bardziej wydajna prądowo wersja A1 na rynek niemiecki o nazwie "David" miała "przemalowywane" oznaczenia na tranzystorach mocy (obudowa TO-3) A2N/A2P i rezystory o mniejszej wartości: 0,22 ohm. Podobne "pisanki" A1N/A2P znajdziemy w modelu A120, a A3N/A3P we wzmacniaczach A200 i MA65 (monobloki).
Seria B reprezentowana była przez 5 modeli na: B1, B2, Tempest, Typhoon oraz B200. Pierwszy z quasi-komplementarnymi wyjściami na 2N3055, następne trzy - 2N5882/2N5880, ostatni zaś na Mosfetach 2SK226/2SJ83 (Hitachi), podobnie jak końcówki mocy produkowane w latach 80. (seria P): P170, P270, P370 czy P470.
Odnośnie zamienników można wymienić następujące typy tranzystorów bardzo dużej mocy w obudowach TO-3: MJ15003/MJ15004 (200W/20A) oraz MJ15022/MJ15023 (250W/16A) lub leciwe MJ4502/MJ802 (200W/30A).
Dla przypomnienia 2N3055/BDX18 (115W/15A), MJ2955 (150W/15A), a 2N5882/2N5880 (200W/15A).
Układ A1 (i poniekąd też A120, A200) zaprojektował nie kto inny, jak Tim de Paravicini. Zgodnie z jego życiową dewizą nie jest żadną sztuką pakować super drogie komponenty do urządzenia, lecz zbudować je na możliwie najbardziej uzasadnionych ekonomicznie i technicznie.
W załączeniu schemat A200. Gdyby potrzebna była lepsza rozdzielczość (wersja papierowa jest niestety niezbyt czytelna) to proszę o info na PW.