Konkurs Skrzypcowy Wieniawskiego

[Gustaw]

Na serio nikt nie oglądał? Dla mnie spore wydarzenie. Śledziłem w TVP Kultura w drugim tygodniu prawie codziennie.
Ekspresyjna Gruzinka (Veriko Tchumburidze) i perfekcyjna Koreanka (Bomsori Kim). Ujmujący i spokojny Okamoto uzupełnił parkę panienek.
Jury wybrało ekspresję. Ja się nie znam na szczegółach ale Szostakowicz pozamiatał zarówno w wypadku jednej jak i drugiej. Zaczynam chyba rozumieć pozytywne zboczenie kol. Maxa w stosunku do Szostakowicza :)

[Gustaw]

Dodam tylko, że "muzyka poważna" dawno nie miała tak silnej promocji "pod strzechami". Osoby dotychczas słabo interesujące się muzyką zwyczajnie "załapały" na zasadzie "O kurdę! Tego całkiem dobrze się słucha". Dla mnie to ewenement.

[almagra]

Agniecha śledziła jak piłowali.

[Gustaw]

U mnie też "załapano" :)

Przy okazji. Ostatni konkurs Chopinowski był dla mnie osobiście nudny jak flaki z olejem. Moja wrażliwość jednak była w wypadku Chopina zbyt mała. Natomiast z "piłowaniem" nie było problemu.

[Jacek_8]

Veriko grała wczoraj  w W-wie w FN koncert   
Wieniawskiego. Szostakowicz w Poznzniu świetny, Wieniawskiego nie słuchałem. Pierwsze dwie części nijakiego, w trzeciej b.dobrze. Widać nawet po mimice, gestykulacja ze jej pasowala.

[sandacz]

Niezależnie od megatrudności partii solowej Koncertu Brahmsa, orkiestra też nie pies... Słuchałem koncert laureatów - niestety kolejny raz pod metronom... Mimo inklinacji klasycystycznych, to utwór jednak dość romantyczny - grany na "ra dwa trzy raz dwa trzy" brzmi karykaturalnie.

[Karol]

Odkopuję ten wątek, bo jest do tego bardzo dobra okazja.
Dziś kończy się w Poznaniu 16. Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego.
Powiem uczciwie, że ja przespałem to wydarzenie i dopiero od przedwczoraj nadrabiam zaległości.
Zwycięzców i wyróżnionych można obejrzeć i posłuchać na stronie: https://konkurs.wieniawski.pl/pl/wyniki-konkursu#main.
Żeby otrzymać garść informacji i linki do nagrań ich występów na YouTube, należy kliknąć w nazwisko wybranego uczestnika.
Ja "przygodę" z Wieniawskim rozpocząłem od Poloneza D-dur op. 4 (polonaise brilante).
Choć zapewni są lepsze, mnie niezmiennie podoba się to wykonanie: