No nic mam dość już grzebania w tym Pioneerze.
Poskładałem do kupy, skalibrowałem i przyniosłem do salonu.
Muszę odszczekać to co napisałem o odtwarzaniu. Po wymianie wszystkich kondów, w tym niewielkim podwyższeniu ich pojemności w zasilaczu, i chyba przede wszystkim pełnej kalibracji wg SM, magnetofon gra że szczena opada. Nagrania wykonane wcześniej na Naku 681zx i moich Aiwach brzmią doskonale, trochę zresztą mi przypominają Naka 681zx.
Magnetofon bez problemu skalibrował taśmy które mu podałem (poza starym chromem Philipsa i FeCr Basf).
Nagrania brzmią bdb.
Niestety smażenie przy nagrywaniu które opisywałem wciąż jest. Szukałem wszędzie i nic. Schematy znam już na pamięć.
Musi być w samej autokalibracji coś. Za słaby ze mnie elektronik na to.
Na szczęście jest wystarczająco ciche by nie być slyszalne poza momentami ciszy w nagraniach, do tego Dolby je trochę jeszcze usuwa.

🙂
Jest to forma prasy połączonej z grzałką w której zaciskasz płytę na dwie godziny grzania w temp 60 °C i dwie godziny wystudzania.
I wcale nie znaczy że włożona do niej płyta będzie chciała współpracować. Zdarzają się tak oporne egzemplarze że mimo poddania ich kilku takim operacją pozostają niewzruszenie krzywe.

Tak się wtedy wkurzyłem że kupiłem prostownicę i powinienem wysłać im za nią rachunek. Dupki.

Jak to cudo działa?    To jakoś grzeje- ściska- walcuje  itp?

Sporo mam nowych wydań i tylko ta jedna trafiła mi się w takim nie ciekawym wizualnym stanie. Zaś dźwiękowo mam 2-3 marnej jakości nowe edycje. Reszta, czyli parę setek nowych wydań jest dobrej jakości. Tak to wygląda u mnie. Może mam poprostu szczęście do płyt. ;-)

Warto go poprostować, bo brzmi naprawdę dobrze.